Saldırganlık, çocuğun genellikle kendi akranlarına ve başkalarına vurması, ısırması, tekmelemesi, eşyaları fırlatması ve tükürmesi gibi zarar vermeyi hedefleyen davranışlarda bulunmasıdır. Saldırganlık çocuklarda belli dönemlerde  normal bir tepki biçimi olarak kabul edilebilir.

 Saldırganlığın Nedenleri

1.      Saldırgan davranışların yetişkinler tarafından ödüllendirilmesi ve pekiştirilmesi. Bu durum genellikle geleneksel kültürde çok görülür. Geleneksel kültürde erkek çocuğun saldırganlığı onaylanır. (Örneğin; Kavga eden çocuğa ailesi tarafından “aferin”  veya “seni döveni sen de döveceksin” denmesi)

2.      Çocuğun yetişkinlerden gerekli anlayışı, sevgiyi ve kabulü görmemesi.

3.      Televizyon ve bilgisayar oyunları, kitle iletişim araçlarının olumsuz etkisi.

4.      Ana-babanın aşırı otoriter ve baskıcı tutumları, buna bağlı olarak yaşanan iletişim problemleri.

5.      Çocuğun ana-babasından dayak yemesi.

6.      Biyolojik olarak çocuğun beyin zarı iltihabı, beyin zedelenmesi gibi fizyolojik sorunlar yaşaması.

     Saldırgan Davranışlar Konusunda Aileye Öneriler

            Ø  Öncelikle ana-baba olarak çocuğa saldırganlık modeli olmayın.

Ø  Saldırgan davranışlara tolerans göstermeyin.

Ø  Saldırgan davranışları kesinlikle dayakla cezalandırmayın! Dayak atılan çocukta düşmanlık duyguları gelişir ve pekişir.

Ø  Çocuk sinirliyken onunla tartışmayın, sakinleşmesini bekleyin ve daha sonra yaptığı davranış ile ilgili konuşun.

Ø  Çocuğa sosyal gelişimine uygun çeşitli sorumluluklar verin. Böylece çocuğa başarma duygusunu yaşatmış olursunuz.

Ø  Çocuğa yaptığı bu davranışların dezavantajlarını gösterin. Saldırgan davranış göstererek isteklerini elde edemeyeceğini ona anlatın.

Ø  Çocuğun olumlu davranışını gördüğünüzde pekiştirin. Örneğin; arkadaşıyla oynarken, kavga etmediğinde ve bağırmadığında bunu sözel olarak ödüllendirin. Olumsuz davranışlarını görmezden gelin.

Ø  Çocuğun sportif faaliyetlerde bulunmasına ve belirli bir süre dışarıda oynamasına izin verin. Bu enerjisini boşaltmasını sağlayacaktır.

Ø  Çocuğun sergilediği saldırgan davranış başkalarının güvenliğini ciddi bir şekilde tehdit etmedikçe bu davranışın üstünde durup çocuğa baskı yapmayın.

Ø  Kızgınlıktan kurtulması için alternatifler bulun.

Ø  Çocuğunuzun gelişim dönemlerini ve bu dönemdeki ihtiyaçlarını iyi bilerek yerine getirin.

Ø  Ana-baba olarak saldırgan davranışlar karşısında sakin davranın; sert, duygusal tepkiler yerine ben dilini kullanın (“Böyle davrandığın için üzüldüm”.)

Ø  Çocuğa şiddet içeren televizyon programları seyrettirmeyin.

            Ø  Çocuğunuzla mümkün olduğunca daha çok ve kaliteli zaman geçirin.

KAYNAKÇA:

1- Aydoğmuş,K., Baltaş,A., Baltaş,Z., Davasgil,Ü., Güngörmüş,O., Konuk,E.,    Korkmazlar,Ü., Köknel,Ö., Navaro,L.,Oktay,A., Razon,N., Yavuzer,H.,

Ana-Baba Okulu,1993

2- Türk Psikologlar Derneği,13 Ekim 1999

3- Amerikan Psikiyatri Birliği (1994) Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal Elkitabı, Dördüncü Baskı (DSM-IV) (Çev. Ed: E Köroğlu) Ankara, Hekimler Yayın Birliği, 1995.

4- Saygılı ,S.,Çocuklarda Davranış Bozuklukları,2004

5- Yörükoğlu,A.,Çocuk Ruh Sağlığı,Özgür Yayın Dağıtım,İstanbul, Ekim 1992

6- Kaya,C.,Çocuk Eğitiminde Anne Babaya Öneriler,Zambak Yayınları,İstanbul,2003

7- Salk,L.,Bebeklikten Yetişkinliğe Çocuğun Duygusal Sorunları,Remzi Kitabevi, İstanbul,1993

8- Yavuzer,H.,Ana-Baba Ve Çocuk,Remzi Kitabevi,İstanbul,1993

9- Gürün,O.A.,Çocuğumuzu Tanıyalım,İnkılap Yayınevi,İstanbul,1984